Weer een heel ander land: Servië

Dag 77 7 juli
SOTIN – SREMSKI KARLOVCI Guesthouse Sobe Gajic 91 km
Vanuit Sotin ga ik naar het zuiden richting Ilok, de grensplaats in Kroatië. Als we het toch over grenzen hebben wat een merkwaardige grenzen heeft Kroatië, hoe is dat ooit tot stand gekomen?
Er zijn grenzen in soorten en maten, Ik ben op deze tocht verschillende grenzen tegen gekomen. De buitengrens van de EU, de EU in vanuit Rusland naar Estland was eenvoudig, naar Polen al iets ingewikkelder. Binnen de EU, maar een buitengrens van Schengen, geen bijzonderheden. Grenzen die geen grens meer zijn, tussen ehemalige Oost en West Duitsland. Grenzen die vroeger onoverbrugbaar leken en waren West-Duitsland-Tsjechië, Oostenrijk-Hongarije en vandaag komt daar een grens bij die geen grens was. Tot 1991 waren Servië en Kroatië deel van een land en nu moet ik de grens over, met echte paspoort controle en een echt stempel als ik Servië inga. Servië is geen EU, maar hoopt dat wel ooit te worden, 2025 staat in enkele voorlopige planningen.
Ik kom Servië binnen vanuit Ilok bij Backa Palanka. Voordat ik de EU weer verlaat boek ik een guesthouse in Sremski Karlovci, check of “pinnen buiten Europa” aanstaat en stuur wat whatsappjes. Je weet nooit of je weer Wi-Fi krijgt tenslotte.
In Backa Palanka heb ik allerlei “Afrikaanse” associaties. Het is een chaotische stad, veel verkeer, zonder waarneembare verkeersregels en er zijn overal kraampjes met, met name, vrouwen die zelf verbouwde groenten en fruit aanbieden. Geld opnemen gaat wel weer makkelijk. De Afrikaanse associaties worden steeds meer gevoed, langs de oevers van de Donau staan vakantiehuizen die alle door generatoren van stroom worden voorzien. En later als ik in het guesthouse ben veroorzaakt een onweer een power cut die nu al ruim 2 en een half uur duurt. Maar in tegenstelling tot de meeste Afrikaanse landen zijn ze daar hier niet op voorbereid. Het onweer ging gepaard met hevige windstoten die alle parasols van de vele terrasjes het luchtruim laat kiezen en de straten doet overstromen
Overigens heb ik door deze power cut de WK finale van de NL dames gemist, want geen stroom, geen Wi-Fi.
Vanaf de grens fiets ik verder en kom na een klein stukje onverhard op een prachtig geasfalteerde weg over de dijk langs de Donau, die later ook nog fietspad wordt. De benen willen niet echt vandaag, dus een extra stop bij een pontje. Het restaurantje blijkt een echte fietsersstop met een pontje dat voor auto’s aan deze kant achteruit moet worden opgereden, wat vermakelijke taferelen oplevert. Met koffie en cola als energie gaat het verder beter en kom ik in Novi Sad. Ook weer zo’n mooie plaats en de hoofdstad van de “ onafhankelijke" provincie Voivodina. Maar hier geen onafhankelijkheidsstrijd zoals in Kosovo. Ik kijk rond, bezoek een aantal kerken, neem plaats op een terrasje voor een icecoffee en wat ijs en fiets verder. Novi Sad is een drukke plaats en dit jaar jongerenhoofdstad van Europa met een groot muziekfestival dat “exit" heet. En ze zijn dus nog geen lid van de EU.
Het guesthouse is perfect. Prima kamer, grote gezamenlijke keuken en vooral een goede sfeer.
Er komen diverse bezoekers waaronder Robin, een Belg uit Westmalle met zijn partner die hier huisarts is. Leuke ontmoetingen zijn dat. 2 andere gasten zijn Spanjaarden die vanuit Budapest hier zijn uitgekomen en met het OV reizen.
Voor het onweer loop ik rond, er is een prachtig uitzichtpunt, mooie kerken en de lokale wijn van de Siladruif is prima te drinken. Kortom een plek om ooit terug te komen.

Dag 78 8 juli
SREMSKI KARLOVCI- ZEMUN Camping Dunav 74 km
Een rustige fietsdag, weinig bijzonders beleefd en al vroeg op de camping. Ook lekker, daar krijg ik direct van de Nederlandse buren een koud biertje aangeboden. Heerlijk. De buurman is zeer actief vliegtuigspotter en heeft hier gouden tijden. Ik ga boodschappen doen in zo’n verschrikkelijk mall, deze is ook op alles voorbereid behalve fietsers, de bewakers vinden elke keer weer dat mijn fiets ergens “fout" geparkeerd staat. Het zal je werk zijn. Het goede nieuws is dat ik campinggas tankjes vind. Als ik er naar vraag zeggen ze volgens mij dat ze alleen maar grote gasflessen hebben maar dat valt dus mee de 190 grams zijn er ook. Ik was er bijna doorheen. De supermarkt is van Delhaize, die blijken hier groot in Servië.
Voor het eten ga ik naar Zemun centrum, nog 7 km verderop. Gezellig centrum met een promenade aan de Donau. Ik denk bij een lokale brouwerij te komen, neem een stoel op het terras, maar kan alleen Heineken van de tap krijgen. Dat probeer ik altijd zoveel mogelijk te voorkomen. Het antwoord op de vraag waar de brouwerij is, is simpel, 1 hoog, ze hebben daar hun eigen dakterras. Dus ik verhuis naar boven en krijg een heerlijk lokaal bier geserveerd. Je moet het even weten, ik zit er heerlijk en met de 2e ronde bestel ik ook wat te eten. Leuke plek, leuk personeel en goed gegeten en gedronken voor weinig. De prijzen in Servië zijn relatief laag. Behalve de prijzen voor je mobiele telefoon, 4 euro per MB en 2 euro voor een minuut bellen.
Ik heb de planning voor de komende dagen gemaakt, en bij gebrek aan voldoende campings alvast 2 guesthouses geboekt, één in Smederevo en één in Negotin. Kamperen moet gaan lukken Bela Ckrva (daar zijn 3 campings), bij Brnjica en in (Novi) Sip is nog een vraagteken. Het worden etappes van rond de 80-90 km. Ik blijf waarschijnlijk aan de Servische kant van de Donau voorlopig.

Dag 79 9 juli
Een dag in BELGRADO
Deze dag bezoek ik Belgrado, ruim 30 minuten met de bus vanaf de camping.
De eerste indruk is dat het een rommelige stad is en die indruk verdwijnt niet meer, op het busstation staat geen enkel bordje naar waar dan ook. Gelukkig heb ik op de camping de stadsplattegrond gekregen. Ik ga richting burcht en kom in het voetgangersgebied, de lokale koopgoot. Ik voel me daar nooit zo op mijn gemak zeker niet als ik vele internationale ketens zie, Zaha, C&A, H&M, Delhaize, DM (met Rossmann de Duitse drogisterijketens) , enz.
Wat me meer op mijn gemak doet voelen is het grote aantal boekwinkels, breed aanbod, Harrari is hier op dit moment de top. De verkoopster in één van de winkels is fan van de Japanse schrijver Murakami, mij onbekend.
De burcht is leuk, je kan er heerlijk rondwandelen met uitzicht op de Sava Casa, de rivier die de Donau voedt en die hier ooit de grens van het Habsburgse rijk was en zicht op de Donau zelf. Belgrado heeft leuke oude wijkjes, de Bohémian Quarter is het bekendst. Leuke marktjes en de grootste Servisch Orthodoxe kathedraal van het land. Op weg daarnaar toe kom ik eerst in de Saint Marks church terecht. Geen mooi gebouw, niet van buiten, niet van binnen maar wel weer een bijzondere kerk. De kathedraal is nog in constructie. Formeel zou hij in 2005 zijn afgebouwd, maar ze zijn van binnen weer, en de mensen hier zeggen nog, bezig. Hoe zit dat dan met die verspreiding van de religies, dit ligt weer veel dichter bij de Grieks en Russisch Orthodoxe tradities, één grens terug was iedereen nog Katholiek.
Ik moet nodig het verslag bijwerken, dat ga ik doen op een terrasje, en ik kijk op het terras al enige tijd naar een vrouw met als tekst op gaat t-shirt “we should seek adventures in order to see where we truely belong".
Tja, Is zo’n fietstocht een echt avontuur. Ik heb een beetje de neiging te zeggen van wel. Je zoekt grenzen op van je eigen kunnen, kijkt wat meer en minder bij je past. Fietsen merk ik meer en meer is “ echt wel mijn ding", een verschrikkelijke wijze van uitdrukken maar wel duidelijk. Voor mij hoort kamperen daar ook bij, een soort idee, misschien waanidee, van versimpeling en terug naar een zelf gedefinieerde, en te definiëren, basis. Terug naar een minimum van wat nodig is. Ik moet thuis dus nog wel wat “ballast" kwijt.
Terug naar Belgrado, ik pak zo weer de bus naar de camping. Wandelen gaat me moeilijker af, ik merk dat mijn spieren helemaal op fietsen staan afgesteld. Thuis maar weer wandelen dan.
Overigens is hier overal in de lucht free Wi-Fi. Handig want als gezegd buiten de EU is roaming best prijzig.

Dag 80 10 juli
ZEMUN – SMEDEROVO Maslina rooms 91 km
91km in de planning en in het echt. De dag begint met regen, de tent gaat nat mee. Ik moet als begin van de etappe van vandaag Belgrado door en dat valt mee. Het is druk maar niet heel erg en iedereen houdt wel rekening met de eenzame fietser. En er is een mooi fietspad na de brug over de Sava. Na verloop van tijd eindigt dat gewoon weer en moet je maar zien hoe je verder komt, maar het was er toch maar. Ook de bordjes van EV6 zijn er af en toe weer, maar als gezegd het is hier nogal rommelig in opzet en uitvoering. Uiteindelijk kom ik ook de Donau over en wachten me allemaal verrassingen.
Ik maak de Donau mee in al haar verschijningen. De minder mooie kanten; de logistieke corridors en de (chemische) industrie, maar ook de natuur en veel onverharde fietspaden en af en toe paadjes dat je denkt, tja hier kan ik ook misschien wel fietsen. Top is het stuk van Ivanovo tot aan de volgende Donaubrug. 26 kilometer onverhard over de Donaudijk, totaal geen verkeer, en het grootste deel van de tijd geen bebouwing te zien. En wel de “uiterwaarden" van de Donau met een ongelooflijke hoeveelheid vogels. Het “fietspad" heeft nog wat meer verrassingen, ik moet af en toe stoppen om de modder van mijn fiets te halen. Het is een soort klei die onder het met name voorspatbord vastkoekt. Het is gelukkig wel steeds droger geworden.
Smederovo, waar ik een kamer heb geboekt ligt aan de andere kant van de Donau, dus de brug over, geen fietspad uiteraard, maar ook weer redelijk rustig. Als toetje mag ik inderdaad nog even stevig klimmen. Het guesthouse is een gezellige plek, die door het gezin van Milko wordt gerund. Milko is een oud rij-instructeur en met zijn 55 jaar al met pensioen. Hij doet volgens mij met zijn 5 kamers goede zaken. Een erg vriendelijke man en na een paar rakis wordt zijn Engels steeds beter.
Hij vertelt dat het vanuit Joegoslavië geen enkel probleem was om naar de Oostbloklanden, Hongarije , Roemenië en Bulgarije te reizen, maar dat er ook geen enkele reden voor was. Andersom was wel ingewikkeld, simpelweg omdat er geen paspoorten werden verstrekt. Vanuit Joegoslavië naar Griekenland was ook geen probleem.