Verder naar Berlijn
Blijf op de hoogte en volg Geert
02 Juni 2019 | Duitsland, Berlijn
Dag 38 woensdag 29 mei
Een rustdag, een beetje gedwongen dus om niet te vroeg in Berlijn te zijn. In het hotel waar ik zit klopt eigenlijk alles, en het ontbijtbuffet spant de kroon, echt alles is er. Vele soorten vers fruit, onnoemlijk veel soorten cornflakes en muesli, yoghurt, kwark, alle mogelijke soorten koffie en thee, vele soorten broodjes, kazen, vleesbeleg, rund en varken, soorten jam, nutella, verzin het maar ik heb niets gemist. Heb ik de verschillende soorten ei, worstjes en spek nog niet genoemd. Ik fiets naar het begin, of einde, het is maar hoe je het bekijkt, van de Berlijn Usedom route, Peenemuende. Helaas ook weer een plaats van niets maar belangrijk geweest in de ontwikkeling van de raketsystemen (V2) van de Nazi’s voor en in de 2e wereldoorlog. De verdere dag rust.
Dag 39 donderdag 30 mei
Koserov- Anklam kano camping 82 km
Na 23 km vandaag verlaat ik voor het eerst deze tocht de Oostzee kust. Jammer en merkwaardig. Het is een prachtige kust, met vele hoogtepunten. Veel van de Koude Oorlog kom je niet meer tegen. Maar de leegte van de kuststrook is wel een direct gevolg van de Koude Oorlog en het feit dat er vele militaire complexen langs de kust zijn geweest, die niet toegankelijk waren destijds. Het IJzeren Gordijn lijkt in elk geval hier uit ons collectief geheugen verbannen. De 2e wereldoorlog veel minder. De opmars naar en strijd rond Sint Petersburg zijn duidelijk zichtbaar in vele monumenten.
Vele plekken waren erg interessant, de steden en met name dan Gdansk en Kaliningrad. Kaliningrad vanwege de gekke geschiedenis en de enclave die het vormt, Gdansk vanwege de meer recente geschiedenis en de rol die de stakingen daar in de jaren 80 hebben gespeeld in de geschiedenis van de Koude Oorlog en daarmee als grote uitzondering van de zichtbaarheid van de geschiedenis deze reis tot nu rond het IJzeren Gordijn.
Zelf vind ik de Letse kust het mooiste gedeelte. Oneindigheid, leegte, een prachtige kustlijn, voldoende reden om een keer terug te gaan.
Wat mooi is van deze tocht in deze tijd in deze richting rijden is dat je de winter plaats ziet maken voor de lente. Eerst nog sneeuw, de laatste sneeuw die net verdwijnt, het kruiend ijs in Rusland en ook steeds meer plaats voor de lente. De ganzen die massaal naar het Noorden gaan, de bomen die voorzichtig ontluiken, de onnoemlijk vele variaties in kleuren groen die de natuur met name in de lente kent. En hoe mooi dat is na een fris buitje.
Kortom de ijzeren gordijn route laat ik even voor wat die is. Ik pak de route na Berlijn weer op.
Dag 40 31 mei
Anklam – Prenzlau kano camping 115 km
Vanmorgen weer op tijd op en het begint het te regenen. Niet hard, maar toch, de tent gaat er nat in. De route begint prachtig, langs mooie plassengebieden op eenzame fietspaden. Zo vroeg zijn er nog weinig fietsers, later volgen er velen, allen op weg naar Usedom. Het is een lang, vrij weekend. Bij Uekermuende ga ik dus echt weg van het water, daar verlaat ik ook de Stettiner Haff die nog rechtstreeks in verbinding staat met de Oostzee en ervoor zorgt dat Usedom een eiland is.
De brug naar het eiland gaat elke dag een aantal keren omhoog voor het scheepsverkeer, o.a. om 12.45 uur en jawel, het is zo laat. Maar leuk al die bootjes de brug te zien passeren en aan de andere kant blijkt men op deze vrije dag massaal de auto naar Usedom te hebben genomen, er staat meer dan 6 km file. Ook heeft iedereen die een motor heeft die vandaag gestart. En om het feest compleet te maken hebben alle, naar het lijkt Simson clubs (Simson is een brommermerk, het Oost-Europese equivalent van Kreidler) een clubdag georganiseerd, wat een herrie en een stank.
Na Pasewalk, een leuk maar ook ingeslapen stadje, volgt de route ineens langdurig de doorgaande weg, we zitten in een militair terrein. Vlak voor Prenzlau, het eindpunt voor de dag, haal ik een Duitse, Sophie, in, na de standaard vragen, waar kom je vandaan, waar ga je heen en soms ook wie ben je, raken we aan de praat en zijn in Prenzlau voor we er erg in hebben. Zij zoekt een hotel, ik de camping. We besluiten later wat samen te gaan eten. Ze is psychologe heeft een eigen coachingspraktijk. Daarnaast geeft ze managementtrainingen en maar liefst niet te veel doet ze ook conflictbemiddeling. Een leuke ontmoeting.
Terug op de camping, met uitzicht op de stad en over het Unteruckermeer, is die aardig volgelopen met andere fietsers. Altijd gezellig.
Dit was het einde van dag 40, die heeft toch iets bijzonders. Maar vandaag was een dag als andere, geen andere wanhoop of angst, geen andere hoop. Wel een leuke ontmoeting waarop je hoopt als je op weg, onderweg bent. En ook deze dag als de andere tot nu beviel me zeer goed.
Dag 41 1 juni
Prenzlau – Joachimstal camping Voigtswiese 67 km
De dag begint met dichte mist, geen stad meer aan de andere kant van het meer, nauwelijks meer. Toch rustig inpakken en de zon breekt al langzaam door. Doel vandaag Joachimstal, er zijn weinig alternatieven verderop. Een relatief korte etappe, 75 km in de planning, het blijkt minder. Ook weer een prachtige route, dat is het voordeel van een uitgezette route rijden, je komt op paden en plekken die je zelf niet had uitgezocht en dus niet gevonden.
Als ik met uitzicht op een meertje zit te eten word ik ingehaald door een groep van meer dan 100 fietsers. Opgeroepen door een lokale krant om de schoonheid van de natuur te verkennen. Eén van hen stopt en komt bij me zitten. Hij had de marathon van Rotterdam gelopen en vertelt uitgebreid over de lokale geschiedenis. Het meer waar ik naar kijk is kunstmatig en aangelegd voor de kweek van vissen voor West Berlijn als export product (vanuit de DDR naar de BRD dus). Ook zitten we vlak bij het jachtslot en jachtgebied van de Oostduitse partijtop en eerder van Goebbels.
De camping waar ik uitkom is een natuurcamping ook weer direct aan een meer, het Werbelinmeer. Geen douches, wel water en toiletten, en natuurlijk een meer. Watertemperatuur 16 graden, eenmaal door best lekker. Daarna besluit ik tot een rondje fietsen om het meer, dat viel wat tegen, je blijft vrij ver van het meer af. Weer even zwemmen en lekker koken. Daarna nog wat drinken met Sophie, die ook in Joachimstal is neergestreken.
Dag 42 2 juni
Joachimstal – Berlijn City Camping Nord (110 km tot Berlijn Mitte, daarna nog 15 tot de camping)
In het routeboek staat een omleiding aangegeven via Kloster Chorin. Een klooster in bakstenen gotische stijl gebouwd. Ik ben er te vroeg om erin te kunnen, maar er lopen al grote groepen Fransen rond op de vroege zondagmorgen, geheel verbaasd om in het Frans door een vreemde fietser te worden gegroet. Het klooster is aan de buitenkant prachtig, de omgeving is dat ook, en buiten de Fransen is het er onmetelijk stil. De genomen omleiding heeft nog 3 verrassingen in petto. Allereerst heel veel wegen met kinderhoofdjes (naar woord als bestrating). Parijs Roubaix kan zo hier gehouden worden, geen korte stukjes, kilometers aaneen. De tweede verrassing is een prachtige bootlift (Schiffshebewerke). Bijna 40 meter verschil in waterniveau in een keer overbruggen, in plaats van met een serie sluizen. Er wordt een nieuwe scheepslift naast de oude gebouwd. De derde verrassing is een jaagpad langs het Finlowkanaal, het oudste nog bevaarbare kanaal in Duitsland, met een paar heerlijk kleine sluisjes, alsof ik langs de Opsterlandse Compagnonsvaart fiets en in een of andere Verlaat ben terechtgekomen, een topdag!
Ook het laatste stuk Berlijn in gaat langs mooie fietspaden, relatief rustig. Maar dan is daar toch nog ineens de grote stad. Je merkt het aan het geluid en de geuren, je merkt het aan je longen, je ziet het aan de drukte, kortom wennen. Maar dit is wel het einde van etappe 1, Helsinki – Berlijn. Ik fiets door tot het eind van de route Berlin Mitte, de Berliner Dom.
Morgen komen Jouke en Marten, en voor hen heb ik een hotelkamer geboekt op de camping City Nord. Daar ga ik vanuit Mitte heen, nog een kleine 15 km stad. Daar aangekomen moet ik contant vooraf betalen, ja dat heb ik niet. Ik onderhandel dat ik de tent mag opzetten, douchen, een bier mag nemen en dan naar de bankomat ga om geld op te nemen. De temperatuur is vandaag opgelopen tot ruim boven de 30 graden.
De samenvatting tot nu: vanuit Helsinki tot de Poolse grens was 2931 km, de hele route Usedom Berlijn vanuit Peenemuende tot Berlijn Mitte 402 km.
Als gezegd, stap 1 is gezet, nu wennen aan de grote stad en daar mijn weg vinden en daarvan gaan genieten, dan weer verder op weg.
Een rustdag, een beetje gedwongen dus om niet te vroeg in Berlijn te zijn. In het hotel waar ik zit klopt eigenlijk alles, en het ontbijtbuffet spant de kroon, echt alles is er. Vele soorten vers fruit, onnoemlijk veel soorten cornflakes en muesli, yoghurt, kwark, alle mogelijke soorten koffie en thee, vele soorten broodjes, kazen, vleesbeleg, rund en varken, soorten jam, nutella, verzin het maar ik heb niets gemist. Heb ik de verschillende soorten ei, worstjes en spek nog niet genoemd. Ik fiets naar het begin, of einde, het is maar hoe je het bekijkt, van de Berlijn Usedom route, Peenemuende. Helaas ook weer een plaats van niets maar belangrijk geweest in de ontwikkeling van de raketsystemen (V2) van de Nazi’s voor en in de 2e wereldoorlog. De verdere dag rust.
Dag 39 donderdag 30 mei
Koserov- Anklam kano camping 82 km
Na 23 km vandaag verlaat ik voor het eerst deze tocht de Oostzee kust. Jammer en merkwaardig. Het is een prachtige kust, met vele hoogtepunten. Veel van de Koude Oorlog kom je niet meer tegen. Maar de leegte van de kuststrook is wel een direct gevolg van de Koude Oorlog en het feit dat er vele militaire complexen langs de kust zijn geweest, die niet toegankelijk waren destijds. Het IJzeren Gordijn lijkt in elk geval hier uit ons collectief geheugen verbannen. De 2e wereldoorlog veel minder. De opmars naar en strijd rond Sint Petersburg zijn duidelijk zichtbaar in vele monumenten.
Vele plekken waren erg interessant, de steden en met name dan Gdansk en Kaliningrad. Kaliningrad vanwege de gekke geschiedenis en de enclave die het vormt, Gdansk vanwege de meer recente geschiedenis en de rol die de stakingen daar in de jaren 80 hebben gespeeld in de geschiedenis van de Koude Oorlog en daarmee als grote uitzondering van de zichtbaarheid van de geschiedenis deze reis tot nu rond het IJzeren Gordijn.
Zelf vind ik de Letse kust het mooiste gedeelte. Oneindigheid, leegte, een prachtige kustlijn, voldoende reden om een keer terug te gaan.
Wat mooi is van deze tocht in deze tijd in deze richting rijden is dat je de winter plaats ziet maken voor de lente. Eerst nog sneeuw, de laatste sneeuw die net verdwijnt, het kruiend ijs in Rusland en ook steeds meer plaats voor de lente. De ganzen die massaal naar het Noorden gaan, de bomen die voorzichtig ontluiken, de onnoemlijk vele variaties in kleuren groen die de natuur met name in de lente kent. En hoe mooi dat is na een fris buitje.
Kortom de ijzeren gordijn route laat ik even voor wat die is. Ik pak de route na Berlijn weer op.
Dag 40 31 mei
Anklam – Prenzlau kano camping 115 km
Vanmorgen weer op tijd op en het begint het te regenen. Niet hard, maar toch, de tent gaat er nat in. De route begint prachtig, langs mooie plassengebieden op eenzame fietspaden. Zo vroeg zijn er nog weinig fietsers, later volgen er velen, allen op weg naar Usedom. Het is een lang, vrij weekend. Bij Uekermuende ga ik dus echt weg van het water, daar verlaat ik ook de Stettiner Haff die nog rechtstreeks in verbinding staat met de Oostzee en ervoor zorgt dat Usedom een eiland is.
De brug naar het eiland gaat elke dag een aantal keren omhoog voor het scheepsverkeer, o.a. om 12.45 uur en jawel, het is zo laat. Maar leuk al die bootjes de brug te zien passeren en aan de andere kant blijkt men op deze vrije dag massaal de auto naar Usedom te hebben genomen, er staat meer dan 6 km file. Ook heeft iedereen die een motor heeft die vandaag gestart. En om het feest compleet te maken hebben alle, naar het lijkt Simson clubs (Simson is een brommermerk, het Oost-Europese equivalent van Kreidler) een clubdag georganiseerd, wat een herrie en een stank.
Na Pasewalk, een leuk maar ook ingeslapen stadje, volgt de route ineens langdurig de doorgaande weg, we zitten in een militair terrein. Vlak voor Prenzlau, het eindpunt voor de dag, haal ik een Duitse, Sophie, in, na de standaard vragen, waar kom je vandaan, waar ga je heen en soms ook wie ben je, raken we aan de praat en zijn in Prenzlau voor we er erg in hebben. Zij zoekt een hotel, ik de camping. We besluiten later wat samen te gaan eten. Ze is psychologe heeft een eigen coachingspraktijk. Daarnaast geeft ze managementtrainingen en maar liefst niet te veel doet ze ook conflictbemiddeling. Een leuke ontmoeting.
Terug op de camping, met uitzicht op de stad en over het Unteruckermeer, is die aardig volgelopen met andere fietsers. Altijd gezellig.
Dit was het einde van dag 40, die heeft toch iets bijzonders. Maar vandaag was een dag als andere, geen andere wanhoop of angst, geen andere hoop. Wel een leuke ontmoeting waarop je hoopt als je op weg, onderweg bent. En ook deze dag als de andere tot nu beviel me zeer goed.
Dag 41 1 juni
Prenzlau – Joachimstal camping Voigtswiese 67 km
De dag begint met dichte mist, geen stad meer aan de andere kant van het meer, nauwelijks meer. Toch rustig inpakken en de zon breekt al langzaam door. Doel vandaag Joachimstal, er zijn weinig alternatieven verderop. Een relatief korte etappe, 75 km in de planning, het blijkt minder. Ook weer een prachtige route, dat is het voordeel van een uitgezette route rijden, je komt op paden en plekken die je zelf niet had uitgezocht en dus niet gevonden.
Als ik met uitzicht op een meertje zit te eten word ik ingehaald door een groep van meer dan 100 fietsers. Opgeroepen door een lokale krant om de schoonheid van de natuur te verkennen. Eén van hen stopt en komt bij me zitten. Hij had de marathon van Rotterdam gelopen en vertelt uitgebreid over de lokale geschiedenis. Het meer waar ik naar kijk is kunstmatig en aangelegd voor de kweek van vissen voor West Berlijn als export product (vanuit de DDR naar de BRD dus). Ook zitten we vlak bij het jachtslot en jachtgebied van de Oostduitse partijtop en eerder van Goebbels.
De camping waar ik uitkom is een natuurcamping ook weer direct aan een meer, het Werbelinmeer. Geen douches, wel water en toiletten, en natuurlijk een meer. Watertemperatuur 16 graden, eenmaal door best lekker. Daarna besluit ik tot een rondje fietsen om het meer, dat viel wat tegen, je blijft vrij ver van het meer af. Weer even zwemmen en lekker koken. Daarna nog wat drinken met Sophie, die ook in Joachimstal is neergestreken.
Dag 42 2 juni
Joachimstal – Berlijn City Camping Nord (110 km tot Berlijn Mitte, daarna nog 15 tot de camping)
In het routeboek staat een omleiding aangegeven via Kloster Chorin. Een klooster in bakstenen gotische stijl gebouwd. Ik ben er te vroeg om erin te kunnen, maar er lopen al grote groepen Fransen rond op de vroege zondagmorgen, geheel verbaasd om in het Frans door een vreemde fietser te worden gegroet. Het klooster is aan de buitenkant prachtig, de omgeving is dat ook, en buiten de Fransen is het er onmetelijk stil. De genomen omleiding heeft nog 3 verrassingen in petto. Allereerst heel veel wegen met kinderhoofdjes (naar woord als bestrating). Parijs Roubaix kan zo hier gehouden worden, geen korte stukjes, kilometers aaneen. De tweede verrassing is een prachtige bootlift (Schiffshebewerke). Bijna 40 meter verschil in waterniveau in een keer overbruggen, in plaats van met een serie sluizen. Er wordt een nieuwe scheepslift naast de oude gebouwd. De derde verrassing is een jaagpad langs het Finlowkanaal, het oudste nog bevaarbare kanaal in Duitsland, met een paar heerlijk kleine sluisjes, alsof ik langs de Opsterlandse Compagnonsvaart fiets en in een of andere Verlaat ben terechtgekomen, een topdag!
Ook het laatste stuk Berlijn in gaat langs mooie fietspaden, relatief rustig. Maar dan is daar toch nog ineens de grote stad. Je merkt het aan het geluid en de geuren, je merkt het aan je longen, je ziet het aan de drukte, kortom wennen. Maar dit is wel het einde van etappe 1, Helsinki – Berlijn. Ik fiets door tot het eind van de route Berlin Mitte, de Berliner Dom.
Morgen komen Jouke en Marten, en voor hen heb ik een hotelkamer geboekt op de camping City Nord. Daar ga ik vanuit Mitte heen, nog een kleine 15 km stad. Daar aangekomen moet ik contant vooraf betalen, ja dat heb ik niet. Ik onderhandel dat ik de tent mag opzetten, douchen, een bier mag nemen en dan naar de bankomat ga om geld op te nemen. De temperatuur is vandaag opgelopen tot ruim boven de 30 graden.
De samenvatting tot nu: vanuit Helsinki tot de Poolse grens was 2931 km, de hele route Usedom Berlijn vanuit Peenemuende tot Berlijn Mitte 402 km.
Als gezegd, stap 1 is gezet, nu wennen aan de grote stad en daar mijn weg vinden en daarvan gaan genieten, dan weer verder op weg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
